Konkurencja na rynku pracy skłania do ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych, ale czy tylko udokumentowane umiejętności mogą być miarodajnym wyznacznikiem dobrego pracownika? Czy cechy osobowości również mają znaczenie podczas poszukiwania pracy? Jeśli tak, to jak można je rozwijać?
Definicja i klasyfikacja kompetencji miękkich
Zbiór cech psychofizycznych oraz umiejętności społecznych, które wpływają na to, jak się zachowujemy, pracujemy nosi miano kompetencji miękkich. Są związane z osobowością, dlatego ich weryfikowalność jest trudniejsza, w przeciwieństwie do kompetencji twardych.
Kompetencje miękkie można podzielić na dwie kategorie, mianowicie kompetencje osobiste i interpersonalne. Pierwsza grupa obejmuje cechy osobowości ściśle związane z nami, a więc: umiejętność radzenia sobie ze stresem, zarządzanie swoim czasem, kreatywność, asertywność, rzetelność i samodyscyplina. Z kolei kompetencje interpersonalne odnoszą się do naszych kontaktów z innymi ludźmi. Zalicza się do nich m.in.: perswazję, zmysł przyjaznego przywództwa, zdolność słuchania i prowadzenia skutecznej, konstruktywnej dyskusji.
Wpływ kompetencji miękkich na realia rynku pracy
Znaczenie kompetencji miękkich na rynku pracy wzrasta. Ukształtowane cechy osobowości oraz ugruntowane zdolności interpersonalne korzystnie wpływają nie tylko na wizerunek pracownika, ale i pracodawcy. O predyspozycjach pracownika nie świadczą już tylko udokumentowane kwalifikacje. Równie ważne stały się inne przymioty, takie jak zdolność przejrzystej komunikacji, kreatywność czy umiejętność zarządzania własnym czasem. Pozwalają one na dokonanie wszechstronnej oceny pracownika w kontekście jego przydatności na konkretnym stanowisku, jak również umożliwiają zwiększenie efektywności przedsiębiorstwa oraz wzmocnienie jego pozycji na rynku pracy.
Przeczytaj także: Sprzedaż za pomocą bloga – czy jest to możliwe?
Deficyty osobowościowe
Wzrost znaczenia kompetencji miękkich na rynku pracy doprowadził do stworzenia grupy umiejętności pracowników o charakterze deficytowym. Główny problem stanowi brak samodyscypliny oraz kreatywności w działaniu. W dalszej kolejności pracownicy oceniani są jako nierzetelni przy wykonywaniu obowiązków oraz nieprzejawiający inicjatywy w działaniu. Ponadto, dostrzegalne są ich trudności adaptacyjne, zwłaszcza przy zmianie stanowiska czy zespołu, co ma negatywny wpływ na wyniki pracy, a tym samym na status pracodawcy.
Praca nad sobą sprzyja zwiększaniu kompetencji miękkich
Rozwój kompetencji miękkich uzależniony jest od predyspozycji osobistych. Jednocześnie najlepszą, a zarazem najprostszą metodą ich ulepszania będzie praktyka, a więc podejmowanie próby zmierzenia się ze swoimi słabościami i wyciąganie konstruktywnych wniosków z podjętych działań. Pogłębianiu kompetencji miękkich mogą sprzyjać także rozmowy z innymi. Budowana w ten sposób samoocena stanowi silny czynnik wzmacniający wizerunek pracownika. Pomocne będą także ćwiczenia i treningi ze specjalistami oraz czytanie branżowych publikacji.
Autor tekstu: Maria Błaszkowiak